در ادبیات تخصصی علم پلهشناسی [Scalalogie]، پلهی وینی بهعنوان یکی از گونههای ویژهی پلههای نیمپلهای شناخته میشود. در این نوع طراحی، پلههای رفتوآمد [Trittstufen] بهصورت مستطیلی و با آرایش جابهجا شده در پلان قرار میگیرند، بهطوری که هر پله نیمی از سطح معمول را پوشش میدهد. این طراحی باعث صرفهجویی در فضا و افزایش کارایی در مسیرهای فشرده میشود.
اصطلاح “پلهی وینی” از سال 1985 رایج شده است و بهعنوان یک فرم خاص در کنار دیگر مدلهای مشابه مانند پلهی لایپزیگی [Leipziger Treppe] مورد توجه قرار گرفته است.
