طبق تحقیقات رابرت زیگر، محقق پله، پله برلینی به نوع خاصی از پلهها گفته میشود که در قسمت آغازین [Antritt] دارای انحنا و پیچیدگی خاصی است. قسمت پایینی این پله بهصورت آزاد در فضا قرار گرفته و سپس در یک طاقچه دیواری به شکل پلههای مارپیچ ادامه مییابد.
این پله چوبی بسیار شکوهمند به دلیل اجرای دشوار و شرایط ایستایی پیچیدهاش دیگر بهندرت مورد استفاده قرار میگیرد و تنها در پروژههای میراث فرهنگی دیده میشود. جای امیدواری است که این نوع پله دوباره احیا شود، چرا که حرکت روی آن از نظر ارگونومیک بسیار مناسب است.
