سیستمهای کنترل خودکار معمولا برای کنترل باد و آفتاب طراحی میشوند. در این سیستمها، یک فوتوسل بهطور مداوم میزان نور را اندازهگیری میکند.
وقتی نور [Licht] از یک حد بالای تنظیمشده بیشتر شود، سایهانداز مانند سایبان یا کرکره با تاخیر زمانی مشخص (۲ تا ۵ دقیقه) باز میشود. در صورتی که نور از حد پایین آستانه کمتر شود، سایهانداز با تاخیر بیشتری (۱۵ تا ۲۰ دقیقه) جمع میشود. این تاخیرها باعث میشود که سیستم در برابر تغییرات سریع نور، مثل عبور ابرها، حساس نباشد و واکنشهای غیرضروری نشان ندهد.
دستور باد همیشه از سایر دستورات مهمتر است. وقتی سرعت باد از مقدار مشخصی عبور کند (این مقدار بسته به نوع سیستم قابل تنظیم است)، سایهانداز بهطور خودکار جمع میشود. برای جلوگیری از باز و بسته شدن مداوم سایهانداز در برابر وزش بادهای لحظهای، یک تاخیر خاموشی حدود 10 دقیقهای در نظر گرفته شده است.
دستور باد حتی از فرمانهای دستی یا زمانبندیشده هم مهمتر است.
