سیستمهای اتوماتیک حفاظت در برابر آتش، سیستمهای ایمنی ثابت هستند که روند عملکرد آنها از قبل برنامهریزی شده است. این سیستمها بسته به دامنه عملکرد خود، چندین وظیفه را بهطور متوالی یا همزمان انجام میدهند.
برای فعالسازی این سیستمها، معمولا از چندین اثر آتشسوزی مختلف استفاده میشود تا اطمینان از فعالسازی درست سیستم افزایش یافته و احتمال آلارمهای کاذب یا خطاهای اعلام به حداقل برسد.
سیستم اعلام خطر آتش خودکار (BWA) معمولا شرایط بحرانی قبل از آتشسوزی را شناسایی میکند، که در صورت بیتوجهی به آنها ممکن است منجر به بروز آتش شود. سیستم اعلام حریق خودکار (BMA) به وقوع آتش در مراحل مختلف رشد حریق واکنش نشان میدهد و این وضعیت را به محل پیشبینیشده گزارش میدهد. در حالی که سیستم خاموشکننده آتش خودکار (BLA) عملیات اطفای حریق را آغاز کرده و مواد خاموشکننده [Löschmittel] را به محل حریق یا یک سطح مشخص (با حجم و شکل مشخص) با میزان و فرمت معین اعمال میکند و شروع بهکار آن را به محل پیشبینیشده گزارش میدهد.
سازگاری سیگنالهای مربوط به فعالسازی یا کنترل این سیستمها با سیگنالهای دیگر تجهیزات ایمنی موجود در همان ساختمان مثل سیستمهای اعلام سرقت باید تضمین شده باشد تا از ایجاد آلارمهای کاذب جلوگیری شود.
