روش اندازهگیری اختلاف فشار [Differenzdruck-Messverfahren] که بهصورت عمومی بهعنوان آزمون بلور دور (Blower-Door-Test) یا اندازهگیری هوابندی ساختمان شناخته میشود، میزان نرخ تعویض هوای داخل ساختمان را در یک بازه زمانی مشخص (بر حسب تعداد دفعات تعویض هوا در ساعت) اندازهگیری میکند. این مقدار با n50 نمایش داده میشود.
برای انجام این آزمایش، حجم داخلی ساختمان (حجم هوای محصور) بهعنوان پایه محاسبات در نظر گرفته میشود. سایر پارامترهای مهم شامل:
- ارتفاع ساختمان،
- مساحت پوسته خارجی ساختمان،
- سطح خالص زیربنا است.
اصطلاح Blower Door در اصل یک نام تجاری ثبتشده است که فقط در ارتباط با سیستم Minneapolis BlowerDoor به کار میرود.
امروزه دستگاههای مختلفی برای اجرای این تست در دسترس هستند. فرآیند کلی آزمایش بهصورت زیر است:
- یک پرده هوابند ویژه همراه با فن تست در یکی از بازشوهای ساختمان مانند درب یا پنجره بالکن نصب میشود.
- تمامی دربهای داخلی ساختمان باز و تمامی بازشوهای خارجی بسته میشوند.
- در آغاز تست، فن هوای داخل ساختمان را تخلیه میکند تا زمانی که اختلاف فشار 50 پاسکال بین داخل و خارج ساختمان ایجاد شود.
- سیستم اندازهگیری متصل به کامپیوتر، سرعت چرخش فن را تنظیم میکند تا فشار ثابت باقی بماند.
- با استفاده از این دادهها، نرمافزار مقدار نرخ تعویض هوا (n50) را محاسبه میکند.
- آزمایش در شرایط فشار معکوس (فشار مثبت داخل ساختمان) نیز انجام میشود.
تفسیر مقدار n50
به عنوان مثال:
n50 = 3,0 یعنی در شرایطی که اختلاف فشار 50 پاسکال بین داخل و خارج ساختمان وجود دارد، هوای داخل ساختمان طی یک ساعت، 3 بار بهطور کامل تعویض میشود.
این مقدار حداقل استاندارد مورد قبول مطابق با مقررات صرفهجویی انرژی (EnEV) است.
الزامات هوابندی [Luftdichtheit] طبق مقررات EnEV 2014
محدودیتهای استاندارد برای ساختمانها به شرح زیر است:
- n50 = 3.0 h⁻¹ : برای ساختمانهای بدون سیستم تهویه مکانیکی (دارای تهویه طبیعی از طریق پنجرهها).
- n50 = 1.5 h⁻¹ : برای ساختمانهایی که مجهز به سیستم تهویه مکانیکی هستند.
- n50 = 0.6 h⁻¹ : توصیه استاندارد برای ساختمانهای پسیوهاوس (Passivhaus) طبق دستورالعملهای موسسه پسیوهاوس.
استانداردهای مربوطه
- DIN EN 13829: استاندارد مربوط به اندازهگیری میزان نفوذپذیری هوا در ساختمانها (روش B: بررسی هوابندی پوسته ساختمان).
- ISO 9972 (از دسامبر 2015): استاندارد جدید برای تستهای هوابندی ساختمان.
تفاوت بین DIN EN 13829 و ISO 9972
- در ISO 9972، حجم داخلی ساختمان شامل اجزای داخلی نیز در نظر گرفته میشود، در حالی که در DIN EN 13829 فقط حجم فضای محصور بررسی میشود.
- ISO 9972 از نماد q50 برای نمایش جریان نشتی هوا در اختلاف فشار 50 پاسکال استفاده میکند، در حالی که DIN EN 13829 این مقدار را بهعنوان میزان هوابندی پوسته ساختمان تعریف میکند.
به دلیل این تفاوتها، ISO 9972 برای آزمایشهای تاییدیه در چارچوب مقررات EnEV 2014 مناسب نیست و همچنان باید از DIN EN 13829 استفاده شود.
