اثر هم بندی یا تعامل سازه ای، اصطلاحی در مهندسی سازه است که به توانایی انتقال تنش های برشی از طریق لایه های میانی اشاره دارد. در سازه های شیشه ای، این اثر از طریق فیلم های پلیمری یا رزین های ریختگی ایجاد می شود و باعث می شود نیرو بین لایه های مختلف شیشه منتقل شود. با این حال، طبق مقررات فنی آلمان، در طراحی و محاسبه ی شیشه های تک لایه [VG] یا چندلایه ی ایمنی [VSG] نباید این اثر به عنوان مزیت سازه ای در نظر گرفته شود. این الزام برای اطمینان از ایمنی و عملکرد مستقل هر لایه تدوین شده است.
