پلیاورتان (به اختصار PU یا PUR) نوعی پلاستیک یا رزین مصنوعی است که از یک واکنش پلیمریزاسیون افزایشی به دست میآید. این ماده در سال 1937 توسط شیمیدان آتو بایر توسعه یافت و از سال 1941 وارد بازار شد. بسته به نیاز، پلیاورتانها میتوانند با خواص مکانیکی متفاوتی تولید شوند: از سخت و شکننده تا نرم و الاستیک. در حالت فوم شده، پلیاورتان به عنوان فوم نرم و دائمی الاستیک در صنایعی مانند تولید کفی کفشهای ورزشی یا در صنعت مبلمان (برای تشکها یا بالشتکها) استفاده میشود. فومهای سخت پلیاورتان به عنوان صفحات عایق و مواد عایق حرارتی به کار میروند.
در شیشههای عایق [Isolierglas]، پلیاورتان میتواند به عنوان یک گزینه برای درزگیری اتصال حاشیهای [Randverbundes] به جای پلیسولفیدپلیمر [Polysulfidpolymer] استفاده شود.
