فرآیند پیشتنیدگی حرارتی در شیشه سکوریت (ESG) یا شیشه لمینیت حرارتدیده (TVG) میتواند تاثیر مخرب عیوب سطحی [Oberflächendefekte] بر مقاومت شیشه را به طور قابل توجهی کاهش دهد، زیرا پس از پیشتنیدگی [Vorspannen] ، یک تنش فشار دائمی و القایی در سطح شیشه ایجاد میشود که عیوب را تحت فشار قرار میدهد و عملکرد آنها را محدود میکند.
وضعیت تنشهای داخلی القا شده توسط فرآیند پیشتنیدگی در ضخامت شیشه تقریبا به شکل یک سهمی است که نواحی سطحی تحت تنش فشار هر کدام حدود 20% از ضخامت کل شیشه را شامل میشوند. مقدار معمول تنش فشار سطحی در حال حاضر برای شیشه سکوریت در حدود منفی 100 تا منفی 140 مگاپاسکال و برای شیشه لمینیت حرارتدیده بین منفی 40 تا منفی 60 مگاپاسکال است (این مقادیر با مقاومت خمشی اشتباه گرفته نشود).
در بخشهای سالم و بدون عیب شیشه، مقدار تنش فشار سطحی تقریبا ثابت باقی میماند. اما در نزدیکی لبهها و سوراخهای شیشه، تنشهای غشایی فشاری به موازات یا مماس بر لبهها ایجاد میشوند که به دلیل فرآیند خنکسازی و هندسه، مقدارشان از تنش فشار سطحی متفاوت است. همچنین، گوشههای شیشه به دلیل تعادل تنشها در آن نقاط، عاری از تنش هستند و به همین دلیل نسبت به بارگذاریهای موضعی بسیار حساساند.
