وَستو ویدیا یکی از کهنترین نظامهای معماری مکتوب در دنیاست که به ساخت، سکونت و زندگی هماهنگ با طبیعت و کیهان میپردازد. این دانش جامع و پیچیده، که ریشه در متون ودایی هند دارد، هزاران سال در ساخت خانهها، معابد و شهرها بهکار گرفته شده است. واژه سانسکریت «Vastu» بهمعنای طبیعت، محیط یا فضای پیرامون است و دانشی را توصیف میکند که به قوانین انرژی فضا و تاثیرات احتمالی آنها میپردازد.
جریان انرژی در فضا، کیفیت جهتها بر اساس پنج عنصر (هوا، آسمان، زمین، آب و آتش) و تاثیرات سیارهای مانند میدانهای مغناطیسی، انرژیهای زیستی، حرارتی و نیز پرتوهای زمین در این نظام مورد توجه هستند. اصول وَستو را میتوان در مقیاسهای مختلفی بهکار گرفت: از چشمانداز طبیعی و شهر گرفته تا خانه و اتاقهای مجزا. در این دیدگاه، جهت و محل قرارگیری زمین، چیدمان، طراحی و ساخت ساختمان نقشی مهم در ایجاد تأثیرات مثبت یا منفی بر ساکنان و محیط دارد. این اصول بهگونهای طراحی شدهاند که مستقل از زمان، اقلیم یا فرهنگ قابل اجرا باشند.
وَستو از نظر مفهومی شباهتهایی با آموزههای فنگشویی و نیز دانش کهن [Geomantie] در فرهنگهای غربی دارد.
