کاشیهای سنگچینی تا سال 1980 در کورههای تونلی تولید میشدند. در این فرایند، بلوکها با فشار 250 تا 400 کیلوگرم بر سانتیمتر مربع فشرده میشوند، روی واگنهای نسوز چیده شده و خشک میشوند. پس از خشک شدن، واگنها از یک کوره تونلی به طول 100 متر عبور میکنند که به سه بخش دمایی تقسیم شده است. در بخش اول، قطعات خام به آرامی گرم میشوند، در بخش دوم در دمای 1250 درجه سانتیگراد پخته میشوند و در بخش نهایی بهتدریج خنک میشوند.در بخش اول، قطعات خام به آرامی گرم میشوند، در بخش دوم در دمای 1250 درجه سانتیگراد پخته میشوند و در بخش نهایی بهتدریج خنک میشوند.
پس از این مراحل، شکستگیها بهطور کامل متراکم میشوند و این تکنیک برای هر دو نوع تکپخت و دوپخت قابل استفاده است. ظرفیت جذب آب کاشیهای نهایی کمتر از 2 درصد است، که نشاندهنده تراکم و مقاومت بالای آنهاست.
.
