هر قدمی که برداشته میشود، هم زمان یک منبع صدا نیز بهحساب میآید. بسته به جنس و سختی پوشش کف، شدت صدای تولید شده متفاوت است مثلا در کفپوشهایی مانند سرامیک یا سنگ، صدا بلندتر است و در کفپوشهایی مانند فرش یا موکت، صدا ضعیفتر به گوش میرسد.
برای جلوگیری از انتقال این صدا از طریق اجزای سازهای ساختمان مانند سقف، کف یا دیوارها، در ساختار کف از عایق کوبهای استفاده میشود. این عایق باعث میشود که سطح رویی کف (کفپوش نهایی) از سقف طبقهی زیرین بهصورت صوتی جدا شود و مانع از انتقال لرزشها گردد.
رایجترین مواد عایق کوبهای شامل:
صفحات الیاف نرم (Weichfaserplatten)
فومهای نازک یا ورقهای فوم (Schaumfolien)
پانلهای پلیاستایرن (Polystyrolplatten)
هستند که بین لایههای کف قرار میگیرند تا صداهای ناشی از قدمزدن را جذب و از انتقال آنها به سازه جلوگیری کنند.
اما باید توجه داشت که برای جلوگیری از انتقال صدای کوبهای از طریق هوا مثلا در فضای باز یا اتاقهای مجاور، تنها راهحل، استفاده از تجهیزات جاذب صدا (عایق صوتی فضایی) است و عایق کوبهای کف در این زمینه موثر نیست.
