هر مادهای در برابر انتشار بخار آب مقاومتی خاص از خود نشان میدهد که به آن مقاومت انتشار بخار آب گفته میشود. این مقاومت با عدد بدون بعد μ اندازهگیری میشود که نشان میدهد یک ماده نسبت به بخار آب، چند برابر از یک لایهی همضخامت هوای ساکن متراکمتر است. بهطور معمول، مواد متخلخل دارای مقدار μ کمتری نسبت به مواد متراکم هستند. بنابراین هرچه مقدار μ کمتر باشد، مقاومت در برابر انتشار بخار آب کمتر و هرچه مقدار μ بیشتر باشد، مقاومت و نفوذناپذیری ماده در برابر بخار آب بیشتر است.
مقادیر μ برای رایجترین مصالح ساختمانی در استاندارد DIN EN ISO 12572 ذکر شده است که مشخصکنندهی میزان نفوذپذیری مصالح در برابر بخار آب است. چند نمونه عبارتند از: پشم معدنی = 1، چوب حدود 50، تختهی فیبری نرم چوب حدود 2، شیشه = 10000، فوم پلیاستایرن حدود 50، و فیلم پلیاتیلن مقاوم = 100000.
اگر مقدار μ را در ضخامت ماده بر حسب متر ضرب کنیم، ضخامت معادل لایهی هوای مقاوم در برابر بخار آب به دست میآید که به آن مقدار [sd-Wert] (ضخامت معادل لایهی هوای مقاوم در برابر بخار آب) گفته میشود.
این فرآیند یک نوع انتشار [Diffusion] است که در آن بخار آب از طریق مواد مختلف عبور میکند.
