برای استفاده از سازههای نوآورانه یا مصالح ساختمانی جدید (محصولات ساختمانی فاقد ضوابط مشخص) در نماهایی که تحت پوشش استانداردهای موجود نیستند، از ابزار حقوقی به نام «موافقت موردی» استفاده میشود. این تاییدیه توسط بالاترین مرجع نظارت ساختمانی ایالتی صادر میشود.
بر خلاف تاییدیههای رسمی یا آزمونهای فنی، این نوع موافقت صرفا برای همان پروژهی خاصی که درخواست شده اعتبار دارد.
