برنامهریزی یک نقشهی ساختمان بهگونهای که فضاهایی با شرایط دمایی، نوری و یا زمانهای استفادهی مشابه در یک ناحیهی مشترک قرار گیرند، تصمیمی منطقی و موثر است.
در این زمینه، انواع زیر از زونبندی شناخته میشوند:
- زونبندی خطی: جهتگیری فضاهای اصلی (مانند اتاقهای نشیمن و فضاهای سکونت) بهسمت خورشید و فضاهای فرعی و راهروها بهسمت شمال
- زونبندی متمرکز: چیدمان فضاها پیرامون یک هستهی محافظتشده در مرکز ساختمان
- زونبندی طبقاتی: قرارگیری فضاهایی با نیاز حرارتی خاص در مرکز تودهی طبقاتی
- زونبندی حرارتی: تقسیمبندی فضاها بر اساس شرایط دمایی، که میتواند بهصورت خطی، متمرکز یا طبقاتی انجام شود.
زونبندی بهویژه زمانی توصیه میشود که از استفادهی غیرفعال از انرژی خورشیدی [Passive Sonnenenergienutzung] بهعنوان راهکاری برای صرفهجویی انرژی در ساختمان بهره گرفته شود.
