گرماهای داخلی یا سودهای حرارتی درونی زمانی بهوجود میآیند که در داخل ساختمان منابعی از گرما وجود داشته باشند که منشا آنها سیستم گرمایش نباشد.
در ساختمانهای غیرمسکونی، مانند مدارس یا سالنهای اجتماعات، تراکم بالای افراد بهدلیل نوع کاربری یکی از مهمترین منابع گرمای داخلی است. همچنین، تجهیزات فنی مانند ماشینآلات، رایانهها و منابع نور مصنوعی مانند لامپها، گرمای قابلتوجهی تولید میکنند که میتواند در فصل زمستان میزان بار گرمایشی ساختمان را کاهش دهد.
با این حال، افزایش گرماهای داخلی که ممکن است در زمستان مفید باشد، میتواند در تابستان باعث افزایش دمای بیش از حد داخل ساختمان شود. در چنین شرایطی، صرفهجویی در هزینههای گرمایش در زمستان ممکن است با افزایش هزینههای سرمایش در تابستان جبران شود.
در ساختمانهای مسکونی نیز از گرماهای داخلی استفاده میشود. برای مثال، در خانههای غیرفعال [Passivhäuser] ، این گرماها بهعنوان منابع انرژی غیرفعال در نظر گرفته میشوند که به جبران بخشی از تلفات حرارتی ناشی از انتقال حرارت و تهویه هوا کمک میکنند.
