به لایهی زیرین یک کف اصلی گفته میشود که برای ایجاد بستری جهت نصب لایههای بعدی کف و بهبود عایق صدا و حرارت استفاده میشود. این ساختار معمولا از تختههای چوبی، صفحات OSB، تختههای فشرده (نئوپان) یا عناصر کف خشک با ضخامت 24 تا 30 میلیمتر ساخته میشود.
این تختهها معمولا بدون اتصال کام و زبانه روی زیرسازی چوبی متصل به تیرهای کف قرار میگیرند. فضای خالی ایجادشده بین زیرسازی و کف نهایی با مواد عایق پر میشود تا میزان انتقال صدا و اتلاف حرارتی کاهش یابد.
نحوه اجرای زیرسازی کف مطابق با استاندارد DIN 18334، بخشی از مقررات VOB (مقررات عمومی قراردادهای ساختوساز – بخش C: شرایط فنی عمومی برای خدمات ساختمانی) مربوط به کارهای چوبی و سازههای چوبی است.
