پوشش یک لایه رزین مصنوعی است که ضخامت آن بین 0,3 تا 5 میلیمتر میباشد. پوششها به دو دسته تقسیم میشوند: پوششهای نازک که با غلطک اعمال میشوند که به آنها پوششهای قابل رنگآمیزی نیز گفته میشود و پوششهای ضخیم که خودبهخود جریان پیدا کرده و با یک ماله یا لیسه اعمال میشوند. ویژگی مواد و روش اعمال، امکان خودتراز شدن پوشش را فراهم میآورد. این امر موجب میشود که سطوح بهطور خاصی صاف و یکنواخت شوند. پوششها نگهداری آسانی دارند و برای فضاهای خصوصی و عمومی مناسب هستند.
واژه پوشش همچنین به جای پرداخت سطحی [Oberflächenvergütung] نیز استفاده میشود. پرداختهای سطحی ممکن است از پیش در کارخانه روی پوششهای کف مانند پیویسی [PVC] یا لینولئوم [Linoleum] اعمال شوند یا پس از نصب کفپوشها بر روی آنها اعمال گردند.
