برای برنامهریزی اقدامات ایمنی در برابر آتش و سیستمهای تخلیهی دود بهروش مهندسی، از شبیهسازیها و محاسبات تخصصی استفاده میشود. در فضاهایی با هندسهی ساده، از مدلی بهنام “مدل منطقهای” استفاده میگردد. در این مدل فرض بر این است که دود ناشی از حریق در منطقهی بالایی فضا زیر سقف جمع میشود و در این ناحیه دمای گازهای داغ (TG) ثابت در نظر گرفته میشود. در منطقهی پایینتر نزدیک به کف لایهای از هوای سردتر با دمای TL باقی میماند که از ورود هوای تازه از بیرون به وجود میآید.
در فضاهایی با هندسهی پیچیدهتر، مدل منطقهای که تنها مقادیر میانگین را ارائه میدهد بهاندازهی کافی دقیق و قابل استناد نیست. در چنین مواردی از مدلهای میدان استفاده میشود که بسیار پیچیدهتر هستند و میتوانند توزیع دقیق دماهای دود و هوا، غلظت آلایندهها و سرعت جریانها را در بخشهای مختلف فضا شبیهسازی کنند.
