اصطلاح بازیابی حرارت (WRG) به تمام روشهایی گفته میشود که در آنها انرژی حرارتی یک جریان ماده که از فرآیند خارج شده، دوباره قابل استفاده میشود. این عمدتا به معنای استفاده از حرارت هوای خروجی [Abluft] در زمستان برای گرم کردن هوای ورودی [Zuluft] است. بازیابی حرارت به عنوان انرژی تجدید پذیر شناخته میشود.
حرارت از هوای خروجی
استفاده مستقیم از این حرارت نیاز به انرژی اولیه کمی برای انتقال هوا از طریق مبدل حرارتی دارد و میتوان بیش از ده برابر حرارت گرمایشی نسبت به انرژی حملونقل را بازیابی کرد. در استفاده غیرمستقیم از هوای خروجی برای پمپ حرارتی [Wärmepumpe]، نیاز به مصرف انرژی الکتریکی به میزان قابل توجهی است. در مقایسه با انرژی اولیه، بازدهی [Wirkungsgrad] حدودا یک یا کمی بهتر بدست میآید. این بازدهی به طور قابل توجهی کمتر از استفاده مستقیم است.
حرارت از فاضلاب
استفاده از حرارت فاضلاب از سیستمهای فاضلاب عمومی هنوز نسبتا نادر است، در حالی که این روش از نظر اقتصادی و زیستمحیطی برای تامین آب گرم و گرمایش ساختمانها مفید است. دامنه کاربرد ممکن شامل گرمایش استخرها، ساختمانهای عمومی و حتی خانههای خصوصی میشود.
حرارت از هوای فشرده
هوای فشرده، یا انرژی ذخیرهشده در هوا فشرده، در تقریبا تمام صنایع و کارگاهها تولید میشود و بهویژه برای تولید حرارت مورد استفاده قرار میگیرد. دلیل این امر آن است که مقدار حرارت تولیدشده توسط کمپرسورها در سیستمهای هوای فشرده را میتوان با تلاش نسبتا کم برای اهداف گرمایشی استفاده کرد. بنابراین، در هر سیستم کمپرسور میتوان انرژی را صرفهجویی کرد، اگرچه باید به هزینههای نصب بالاتر نیز توجه شود.
