نماهای پشت دار تهویه شونده، به ساختارهای چندلایه ی دیوار خارجی گفته می شود که از داخل به خارج دارای ترتیب مشخصی هستند: ابتدا سازه ی باربر (مانند دیوار آجری یا بتنی)، سپس عایق حرارتی، یک لایه ی هوایی برای تهویه، و در نهایت پوشش نما [Fassadenbekleidung].
برای این پوشش نهایی می توان از مصالحی مانند سنگ لوح [Schiefer]، چوب، سرامیک، ورق های فلزی یا ترکیباتی مانند فیبر–سیمان استفاده کرد. اگر از سنگ طبیعی به عنوان پوشش استفاده شود، مزایای بیشتری مانند دوام بالا، عایق صوتی مناسب، ظرفیت ذخیره سازی گرمای بالا، و نیاز اندک به نگهداری و نظافت فراهم می شود.
اگرچه این نوع نماها نسبت به سیستم های دیوار یک لایه یا توپر هزینه ی بیشتری دارند، اما در زمینه های حفاظت در برابر رطوبت و عایق بندی حرارتی در تابستان و زمستان عملکرد بسیار بهتری از خود نشان می دهند.
