مقاومت در برابر سایش به ویژگی یک ماده گفته میشود که توانایی مقابله با فرسایش در اثر عوامل مختلف را دارد. در کفپوشهای نساجی، این ویژگی با عواملی مانند نوع الیاف، ساختار و وزن لایه پرز مرتبط است، در حالی که در کاشی [Fliesen]، صفحات سنگ طبیعی و کفپوشهای بتنی [Estrich]، سایش عمدتا ناشی از ساییدگی سطحی[Abriebfestigkeit] است.
برای کفپوشهای بتنی، مطابق استاندارد DIN 18560، تنها زمانی مقاومت در برابر سایش اهمیت دارد که کفپوش در معرض بارهای سایشی، چرخشی یا ضربهای باشد. این مقاومت به سه روش مختلف ارزیابی میشود:
- مقاومت در برابر سایش به روش بومه [Verschleißwiderstand nach Böhme]
- مقاومت در برابر سایش به روش ب س آ [Verschleißwiderstand nach BCA]
- مقاومت در برابر سایش به روش آر و آ [Verschleißwiderstand RWA]
این آزمونها کمک میکنند تا مصالح مناسب برای محیطهای پرفشار و پرتردد به درستی انتخاب شوند.
