افزایش سطح زیربنای مفید به معنای امکان بهدستآوردن فضای سکونتی بیشتر بدون افزایش در مجموع متراژ ساختوساز است. این هدف، برای مثال، از طریق استفاده از دیوارهایی با ضخامت کمتر قابل دستیابی است. با کاهش سطح اشغال سازهای، فضای داخلی بیشتری برای سکونت فراهم میشود. بهعنوان نمونه، اگر ضخامت یک دیوار بهجای 24 سانتیمتر، تنها 11,5 سانتیمتر باشد، در هر متر طول دیوار، حدود 0,125 مترمربع فضای سکونتی اضافی بهدست میآید. استفاده از سیستمهای دیواری مقاوم، مانند نمونههایی از سنگ آهک فشرده، این کاهش ضخامت را بدون افت کیفیت سازهای ممکن میسازد.
