تهویه کنترلشده داخل ساختمانها میتواند به روشهای مختلفی انجام شود؛ مثلا با روش معمول «تهویه موضعی» [Quelllüftung] یا با روش «تهویه القایی». روش تهویه القایی مزایایی دارد و مخصوصا در سیستمهای گرمایش هوایی ساختمانهای کممصرف [Passivhaus] کاربرد دارد. در حالی که تهویه موضعی برای گرم کردن هوای تازه مناسب نیست، چون هوای گرم سریع بالا میرود و از طریق دریچههای خروج هوا به بیرون میرود.
در تهویه القایی، هوای تازه [Zuluft] با سرعت بالا از طریق دریچههای دیواری یا سقفی که به صورت افقی نصب شدهاند وارد فضا میشود. به خاطر سرعت زیاد ورود هوا، هوای تازه با هوای داخل فضا خوب مخلوط میشود. این فرایند «القا» نام دارد. به کمک این مخلوط شدن قوی، دمای هوای تازه میتواند خیلی بالاتر یا پایینتر از دمای هوای داخل فضا باشد بدون اینکه جریان هوا سرد یا ناراحتکننده ایجاد شود.
نکته مهم این است که هوای خروجی همیشه باید به صورت افقی و بالاتر از سطح سر افراد باشد. همچنین دریچهها نباید کمتر از 1,5 متر به دیوارها یا تیرهای سقف نزدیک باشند تا هوا به سمت پایین منحرف نشود. هوای مصرف شده از دریچههایی نزدیک زمین خارج میشود. با استفاده از انواع دریچهها و دریچههای تعادلی، هوای داخل فضا به شکل مناسبی جریان مییابد و تهویه میتواند برای کاربردهای مختلف تنظیم شود.
در مقایسه با تهویه موضعی، اندازه دریچههای ورود هوای تازه در تهویه القایی کوچکتر است و این موضوع باعث میشود نصب و راهاندازی سیستم سادهتر و کمهزینهتر باشد.
