پلهای حرارتی نواحیای در پوستهی ساختمان [Gebäudehülle] هستند که در مقایسه با دیوارها و سقفهای مجاور، مقاومت بسیار کمتری در برابر عبور حرارت دارند. به همین دلیل، این نقاط دارای دمای سطحی پایینتری در سمت داخل ساختمان هستند و باعث افزایش جریان موضعی گرما از داخل به بیرون میشوند.
در فصلهای سرد، سطح سرد این نواحی میتواند محل تقطیر بخار موجود در هوای مرطوب داخل ساختمان باشد و در نتیجه منجر به آسیبهایی مانند کپکزدگی یا رطوبتزدگی شود. پیشگیری از ایجاد چنین نقاطی در طراحی ساختمان اهمیت بالایی دارد، هم از منظر صرفهجویی انرژی و هم از نظر بهداشت و دوام سازه.
