سیستم گرمایش دیواری در ساختار و مصالح بهکاررفته، شباهت زیادی به گرمایش از کف دارد. با این تفاوت که در گرمایش دیواری، تبادل گرمایی تابشی میان دیوار و افراد داخل فضا، حتی موثرتر از نمونههای کفکار است.
در طراحی این سیستم، باید توجه داشت که سطوح گرمشونده قابل استفاده برای چیدمان مبلمان نخواهند بود، اما در عوض با حذف [Heizkörper] فضای بیشتری برای دکوراسیون داخلی فراهم میشود.
گرمایش دیواری را میتوان روی دیوارهای داخلی، خارجی یا حتی زیر پنجرهها نصب کرد. برای ساختمانهایی با عایق معمولی، حدود 20% تا 25% از مساحت کف اتاق بهعنوان سطح قابل گرمایش دیواری در نظر گرفته میشود. این سیستم با صرف هزینه نسبتا کم قابل تطبیق با شرایط گوناگون هر فضاست.
