سامانههای تنظیم منطقهای هم در سیستمهای گرمایشی و هم در سیستمهای سرمایشی بهکار میروند. در حالیکه کنترل مرکزی دمای آب رفت [Vorlauftemperatur] را معمولا بر اساس دمای هوای بیرون (کنترل گرمایش وابسته به شرایط آبوهوایی) با نیاز گرمایی کل ساختمان هماهنگ میکند، در یک سامانهی تنظیم منطقهای غیرمتمرکز میتوان بخشهای مختلف ساختمان (یعنی گروهی از فضاها با نیاز دمایی مشابه) را بهصورت مستقل و متناسب با نیاز، با انرژی گرمایی یا سرمایی تغذیه کرد.
برای مثال، بار گرمایش یا سرمایش میتواند با توجه به جهتگیری فضاها نسبت به خورشید متفاوت باشد. تنظیم منطقهای در نتیجه، هم راحتی ساکنان را افزایش میدهد و هم مصرف انرژی را کاهش میدهد.
