در فناوری گرمایشی، برای انتقال آب و بخار عمدتا از لولههای فولادی استفاده میشود. با این حال، در سامانههای کوچکتر، گاهی از لولههای مسی یا فولاد نرم نیز بهره گرفته میشود. در سطوح گرمایش از کف نیز اغلب از لولههای پلاستیکی استفاده میگردد.
این لولهها دارای استاندارد مشخص هستند. پایهی این استانداردها شامل مفاهیمی چون قطر اسمی (طبق DIN EN ISO 6708) و فشار اسمی و فشار کاری (طبق DIN EN 1333) میباشد.
