اصطلاح شیشه جامبو یا فرمت جامبو در ابتدا برای اندازه استاندارد پایه شیشه یعنی 3,21 متر در 6,0 متر استفاده میشد. این اندازه برای مدت طولانی، بزرگترین ابعاد قابل عرضه شیشه به شمار میرفت، درحالیکه در ابتدا فرآیندهای تکمیلی و تولید نهایی شیشه فقط برای ابعاد کوچکتر ممکن بود.
با افزایش تقاضا برای ابعاد بزرگتر، اگرچه عرض شیشههای شناور ثابت ماند، طول آنها تا 18 متر و حتی بیشتر افزایش یافت. این موضوع امکان استفاده از شیشههای یکتکه تا سطحی بهاندازه 60 متر مربع را فراهم کرد. در همین راستا، تجهیزات فرآوری شیشه نیز بهروزرسانی شدند تا این ابعاد قابل عملیات حرارتی، لمینت، و تولید بهصورت شیشه عایق [Isolierglas] باشند. امروزه روندهایی نیز دیده میشود که در آن عرض شیشه تا 3,6 متر افزایش یافته و امکان تولید شیشههایی تا 70 متر مربع در یک قطعه را فراهم میکند.
