کاغذ ژاپنی یا «واشی» نوعی کاغذ دستساز است که از الیاف درختان خانواده توت مانند کوزو، گامپی و میتسوماتا تهیه میشود. این فن ساخت کاغذ اصالتا از چین آمده، اما در ژاپن به یک هنر کامل تبدیل شده است، برای مثال با افزودن گلبرگهای فشرده، الیاف رنگی از مواد مختلف یا حتی ورقهها و نخهای فلزی.
از آنجایی که این کاغذ نیمهشفاف تا نیمهنورگذر است و نور [Licht] واردشده را بهنرمی فیلتر میکند، در جنوبشرق آسیا قرنهاست بهعنوان محافظ دید و نور خورشید استفاده میشود، برای مثال به شکل پردههای رولشونده [Rolos] و دیوارههای کشویی شوجی. همچنین این کاغذ دوام بالایی دارد، چرا که در فرآیند ساخت آن فقط الیاف بلند بین پوست و مغز چوب درخت توت استفاده میشوند. این الیاف بریده نمیشوند، بلکه با کوبیدن صاف میگردند. سپس خمیر الیاف در آب معلق میشود، به شکل برگهایی قالبگیری شده و در هوای آزاد خشک میگردد. بهصورت سنتی، این کاغذ با شیرهی درخت خرمالو (که به آلو چینی نیز معروف است) آغشته میشد، اما امروزه معمولا با روکش یا لایهای بسیار نازک از پلاستیک پوشانده میشود.
واشی را نباید با کاغذ برنج اشتباه گرفت؛ کاغذ برنج از کاه برنج یا بامبو ساخته میشود و گاهی به شکل خمیر نازک خوراکی برای رول بهاری یا دیمسام نیز کاربرد دارد.
