برای خنکسازی و گرمکردن ساختمانها، میتوان از سرمای طبیعی یا گرمای محیط به روشهایی بسیار کارآمد استفاده کرد. یکی از این روشها، بهرهگیری از مخازن آکویفر (ذخیرهساز گرما و سرما در سفرههای آب زیرزمینی) است. این مخازن در سفرههای آب زیرزمین قرار دارند و میتوانند گرمای خورشید یا گرمای اضافی نیروگاهها را در فصل تابستان ذخیره کرده و در زمستان دوباره مورد استفاده قرار دهند. همچنین سرمای زمستان نیز قابل ذخیرهسازی برای مصرف در تابستان است.
برای مثال، در یک سیستم ذخیرهسازی آکویفری، میتوان گرمای تابستان را در عمق 280 متری زمین ذخیره کرد تا در زمستان برای گرمایش ساختمان استفاده شود. در مقابل، سرمای زمستانی هم میتواند در لایهای کمعمقتر، مثلا در عمق 60 متری، ذخیره شود و در تابستان برای خنکسازی ساختمان به کار رود.
در این روش، انرژی گرمایی یا سرمایی با توجه به نیاز ساختمان در فصلهای مختلف بازیابی و به سیستم تهویه و تاسیسات ساختمان منتقل میشود.
