بازسازی [Rekonstruktion] یک بنای تاریخی یا قسمتی از آن که در اثر گذر زمان دچار فرسایش یا خرابی شده است، با استفاده از مصالح و عناصر اصلی و حفظشده آن، مانند آجر یا سنگ، به نام آناستیلوز (از یونانی: Anastilosis به معنای برپا کردن یک استل یا ساختمان) شناخته میشود.
برخلاف مرمت [Restaurierung] ، آناستیلوز در زمینه حفاظت از میراث فرهنگی، پیچیدهترین روش برای بازسازی یک ساختمان با استفاده از مواد اصلی آن به شکل اولیهاش است. برای این کار، موقعیت اصلی هر بخش از ساختمان که هنوز موجود است باید مشخص شود. اجزای در معرض خطر فروریزی، به تدریج برداشته شده، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته، شمارهگذاری و فهرستبندی میشوند. سپس این اجزا دوباره در محل اصلی خود ساخته میشوند. گاهی اوقات بر روی یک پی جدید.
عناصر جدیدی که ممکن است مورد نیاز باشند، مانند تیرآهنهای فولادی، معمولا فقط به دلایل سازهای، مانند خطر ریزش، برای تثبیت و ایمنسازی ساختمان اضافه میشوند. این اجزا باید تا حد امکان در ظاهر ساختمان نامرئی باشند و توسط عناصر اصلی پوشانده شوند.
معیارهای دقیق برای اجرای صحیح آناستیلوز در سال 1964 در منشور بینالمللی ونیز، که یک راهنمای معتبر و شناختهشده در حفاظت از بناهای تاریخی است، ثبت شد
