Coanda-Effekt

اثر کواندا

اثر کواندا به تمایل سیالات در حال حرکت برای چسبیدن به سطوح صاف یا محدب به‌جای جدا شدن از آن‌ها اشاره دارد. این پدیده در سال 1910 توسط آنری کواندا (Henri Coanda) کشف شد. او هنگام آزمایش اولین هواپیمای خود مشاهده کرد که گازهای داغ خروجی از موتور، به جای پخش شدن در هوا، در امتداد بدنه هواپیما جریان می‌یابند.

نقش اثر کواندا در تهویه مطبوع (RLT-Systeme):
این پدیده در سیستم‌های تهویه و توزیع هوا در ساختمان‌ها نیز نقش مهمی دارد.

  • هنگامی که فاصله بین دریچه هوای خروجی و سقف کمتر از 30 سانتی‌متر باشد، اختلاف فشار (ناحیه کم‌فشار) بین جریان هوای تازه و سقف ایجاد می‌شود.
  • این اختلاف فشار باعث انحراف جریان هوا به سمت سقف شده و آن را در امتداد سطح سقف حفظ می‌کند.
  • در نتیجه، هوا به‌صورت یکنواخت‌تری توزیع شده و بدون ایجاد جریان نامطلوب (بدون احساس باد مستقیم) وارد فضا می‌شود.
  • در صورتی که این اثر وجود نداشته باشد، جریان هوا [Zuluft] سریع‌تر به سمت پایین سقوط کرده و توزیع هوای محیط نامتعادل می‌شود.

عوامل موثر بر اثر کواندا:

  • شکل خروجی هوا
  • سرعت جریان هوا (انرژی جنبشی)
  • زاویه خروج و فاصله دریچه تا سطح انحرافی
  • اختلاف دمای جریان هوای ورودی با محیط

این اثر در سیستم‌های تهویه مطبوع مدرن، طراحی آیرودینامیکی خودروها و هوانوردی کاربرد دارد و به بهینه‌سازی مدیریت جریان هوا و افزایش کارایی انرژی کمک می‌کند.