دوربین CCD نوعی دوربین ویدیویی است که بهجای لولههای تصویربرداری سنتی از یک حسگر نیمهرسانا (CCD – Charge Coupled Device) استفاده میکند. این فناوری مشکلات رایج در لولههای تصویری قدیمی مانند زمان گرم شدن، اثر پستاب (تصویر دنبالهدار) و سوختگی تصویر را برطرف کرده است.
نحوه عملکرد سنسور CCD
در یک حسگر CCD، نور بر روی آرایهای از پیکسلهای مستطیلی حساس به نور تابیده شده و به بار الکتریکی تبدیل میشود. این بارها در یک حافظه (Register) ذخیره شده و بهصورت خطی خوانده میشوند. از آنجایی که پیکسلهای CCD تنها به تفاوتهای نوری حساس هستند، این حسگرها ذاتا تکرنگ (Monochrom) هستند.
ثبت تصاویر رنگی در دوربینهای CCD
برای ثبت تصاویر رنگی، دو روش اصلی وجود دارد:
- استفاده از فیلترهای رنگی روی پیکسلها برای ثبت رنگهای اصلی یا مکمل.
- بهکارگیری سه سنسور CCD جداگانه برای هر رنگ اصلی (قرمز، سبز و آبی – RGB) که به این نوع دوربینها دوربینهای سهچیپ (3-Chip-Kamera) گفته میشود.
مینیاتوری شدن دوربینهای CCD
با پیشرفت تکنولوژی، ابعاد سنسورهای CCD بهطور مداوم کوچکتر شده، در حالی که وضوح تصویر همچنان بالا باقی مانده است. نمونه بارز این روند، دوربینهای مدار بستهی کوچک یا دوربینهای بردی (Platinenkameras) هستند که در آنها تمام اجزای دوربین، از جمله لنز، روی یک برد چند سانتیمتری قرار دارد.
