سازمان هشدار یا آلارم شامل تمامی اقداماتی است که در صورت بروز آتشسوزی برای اطلاعرسانی، نجات، جلوگیری از گسترش آتش، اطفای حریق و هدایت افراد در ساختمان انجام میشود. (تعریف طبق استاندارد DIN VDE 0833 T2 07.92)
سازمان هشدار باید براساس برنامه حفاظت در برابر آتش برای هر ساختمان (طرح ایمنی ساختمان)، بین مالک یا کارفرمای سیستم اعلام حریق و نهادهای مسئول مانند آتشنشانی تعیین شود. این سازمان باید حداقل شامل موارد زیر باشد:
- دستورالعملهای تخلیه در صورت بروز آتشسوزی
- نوع استفاده از ساختمان
- زمان واکنش آتشنشانی
- وظایف و مسئولیتهای کارکنان، از جمله تدابیر برای مقابله با آتش به صورت مستقل
- نحوه اطلاعرسانی به افرادی که در ساختمان هستند در صورت وقوع آتشسوزی
- نیازمندیها و اقدامات برای شناسایی محل آتشسوزی
- تقسیمبندی مورد نیاز ساختمان به نواحی اعلام حریق و آلارم
- در سیستمهای سلسلهمراتبی یا پنلهای کنترل جداگانه، نحوه انتقال اطلاعات بین ایستگاههای کنترل
- نحوه اعلام هشدار به آتشنشانی و اطلاعاتی که باید به آنها منتقل شود
- دسترسی بدون استفاده از زور و خشونت برای آتشنشانی، از جمله آمادهسازی کلیدها برای مثال در انبار کلید آتشنشانی FSD
- تدابیر برای جلوگیری از پیامدهای آلارمهای کاذب
- تغییرات سازماندهی آلارم بین روز و شب و همچنین در ایام کاری و تعطیلات
- سایر اقدامات فعال در حفاظت در برابر آتش، از جمله نیازهای خاص برای تقسیمبندی تاسیسات و افزودن تجهیزات اضافی
- تدابیر برای تامین برق اضطراری [Notstromversorgung]
- تدابیر برای نگهداری و تعمیرات
- روش برخورد با آلارمهای کاذب یا اختلالات سیستم
- نیازمندیها برای خاموش و روشن کردن سیستمها و مسئولیتهای بازگشت به کار و راهاندازی مجدد
علاوه بر این، باید حداقل مشخص شود که در هر منطقه هشدار [Meldebereich] ، چه کسی باید چه کارهایی را انجام دهد زمانی که در صورت وقوع آتشسوزی هشدار داده میشود.
