واژه برتالیزم از عبارت فرانسوی béton brut گرفته شده است که به معنی خام، خشک و پرداختهنشده»است. از سال 1955 به بعد، این واژه بهطور گستردهای در بحثهای معماری مورد استفاده قرار گرفت، به ویژه بهدنبال مقالهای از منتقد بریتانیایی رینر بنهام تحت عنوان The New Brutalism که در آن سعی داشت پروژههای آلیسون و پیتر اسمیتسون را طبقهبندی کند.
امروزه، به ویژه بناهایی از دهههای 1950 تا 1980 میلادی که سطوح و ساختارهای باربر قابل مشاهده آنها از بتن ساخته شده و پس از جداسازی قالب بهطور جزئی یا اصلاً پردازش اضافی نداشتهاند، برتالیزم گفته میشود. در طراحی معماری این بناها، نه تنها حجم عظیم بتن بلکه ردپای فرآیند ساخت آنها نیز برجسته است: ناصافیها، آثار قالبها و اتصالات آنها.
این گونه بخشهای بتنی که بهطور نمایان و بدون هیچگونه پردازش اضافی باقی ماندهاند، بهویژه در برابر کثیفی، رشد جلبکها یا فرسایش حساس هستند. در دهههای پس از ساخت، بسیاری از این بناها به تدریج ظاهر نامرتبی پیدا کردند و برخی از آنها ویژگیهای ویرانهای به خود گرفتند.
