ساخت افزودنی (که به آن چاپ سهبعدی نیز گفته میشود) به فرآیندهای تولیدی اطلاق میشود که در آنها قطعهای بر اساس دادههای دیجیتال طراحی سهبعدی، برخلاف فرایندهای کاهشی، از طریق اضافه کردن ماده به صورت لایهبهلایه تولید میشود. فرآیند تولید معمولا با استفاده از رباتهای صنعتی انجام میشود. رایجترین استفاده از ساخت افزودنی در تولید بتن است، اما میتوان از مواد دیگری مانند پلاستیک، فلز و غیره نیز استفاده کرد. اساسا دو روش اصلی در این زمینه وجود دارد:
1- روش استخراج (Extrusion): در این روش، ماده از طریق یک نازل (اکسترودر) پمپ شده و به رشتههایی شکل میگیرد که لایه به لایه، مطابق با شکل مورد نظر، روی هم قرار میگیرند. ماده باید به طور مداوم از نازل خارج شده و سپس به سرعت سفت شود تا ساختار هنگام قرارگیری لایههای بعدی فرو نریزد. در مورد بتن، معمولا از بتن مسلح با الیاف استفاده میشود.
2- بستن انتخابی (Selective Binding): در این روش، ابتدا یک بستر ذرات (شن، مخلوط دانههای سنگی و غیره) از لایههای نازک ساخته میشود. سپس، لایه به لایه، در نقاطی که باید ساختار ایجاد شود، پودر با یک چسب مخصوص آغشته میشود. پس از سخت شدن تمامی لایهها، ذرات اضافی برداشته میشوند و ساختار سفتشده و نهایی باقی میماند.
علاوه بر این دو روش شناختهشده، روشهای دیگری از ساخت افزودنی نیز در حال توسعه هستند. بزرگترین مزیت این روشها صرفهجویی در مواد، هزینه و زمان در تولید است. علاوه بر این، امکان ساخت هندسههای پیچیده بدون محدودیتهای فضایی معمولی فراهم میشود.
