اثر گلخانهای بر این اساس استوار است که برخی مواد ویژگیهای انتقالی [Transmissionseigenschaften] متفاوتی برای تابش طول موج کوتاه و طول موج بلند دارند. برای مثال، در ساختمانها نور خورشید با طول موج کوتاه از طریق شیشههای بزرگ به داخل ساختمان میتابد، در آنجا جذب شده [absorbiert] و به صورت تابش با طول موج بلند دوباره منتشر میشود [emittiert]. تابش طول موج بلند توسط شیشهها بازتاب داده میشود و به افزایش گرمای ساختمان [solaren Gewinnen] یا گرمایش بیش از حد [Überwärmung] آن کمک میکند. در جو زمین، گازهای گلخانهای مانند دیاکسید کربن [Kohlendioxid]، متان و نیتروس اکسید با ممانعت از تابش، طول موج بلند، باعث گرم شدن جو میشوند.
